Binlerce yıldır insanlar evleniyor. Böyle olunca evlilik
kurumu da en geleneksel toplumsal kurum olma özelliğine kavuşuyor.
Bunun en önemli getirisi meşruiyet. Evlenmek meşru bir şey. Kimse
ben evlenecem deyince ayıplanmıyor, karşı çıkılmıyor. Bir çalışan patrona gidip
“evlenecem bana zam ver” dese; versin veya vermesin bu isteği garip karşılamaz.
Ama işte tam da bu noktada modern yaşam ile bazı çelişkiler
öne çıkıyor, hele bizimki gibi modernleşmeye çalışıp köyünden gelip şehir
yaşantısına alışma noktasında batılı gibi olmaya çalışıp doğulu olmayan ama
bunu çaktırmadan modern ama geleneksel sentez şeklinde hem doğulu hem batılı
şeklinde harmanlayan toplumlarda…
Bu kadar karmaşa da olsa sonuçta düğünler bu meşruiyet
çerçevesinde genelde sorunsuz oluyor. Kızının memesinin %0.1’i gözüken bir
elbiseye bile karşı olabilen baba iş düğüne gelince kızına serbesti
sağlayabiliyor belli ölçülerde.
Neden? Çünkü bu düğün…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder