Cafe Niko

Gürcü mutfağını deneyecek çok yer yok İstanbul’da. Biz de en otantik olanını seçelim dedik ve Yenikapı’daki Cafe Niko’ya gittik. Gittik de birkaç turdan sonra bulabildik zira ne bir tabela ne bir şey.

Seçme nedenlerimizden biri de Türkçe bilmemeleriydi. İstanbul’da yabancı mutfak ararken ilk baktığım şey Türkçe’nin azlığı. Ne kadar az Türkçe, o kadar orijinal.

İstanbul’dan bir Berlin çıkarma çabası içindeki Ç. İle gittik; dil karmaşasından zor bela beş sipariş verdik:

• ·         Ostri: Bir tür yahni. Özellikle yemeğin suyu ortalığı yıktı. Ekstra ekmek yedirttirdi.
• ·         Haçapuri: Peynirli pide. Peyniri fazla tuzlu geldi. Kahvaltı için ideal.
• ·         Hınkali: iri mantı/ravioli. İçindeki suyu hüpletmek işin raconu.
• ·         Turşu: lahana turşusu, uzun süredir bu kadar kıtır kıtır turşu yememiştim.
• ·         Armut gazozu: Gürcülerin bilindik güzel gazozu. Armut ferahlatır (güzel slogan oldu)

Salaşseverlerin dahi kafasında soru işareti bırakacak kadar ambiyans yoksunu olmasa daha güzel olurdu. Yine de damağımız şenlenmedi değil.